Ik las over de oprichting van het online project WannaWork dat de mismatch tussen jongeren en werkgevers wil aanpakken en een artikel van Kevin Levie die zich de vraag stelt of millennials echt niets liever willen dan onzeker werk. Hierbij kan ik een aantal bedenkingen formuleren vanuit mijn ervaring met vertegenwoordigers, zowel bedienden als zelfstandigen.
De kip of het ei
Is het inderdaad zo dat (jongere) werknemers staan te springen voor flexibele jobs? Of was er eerst de wens van bepaalde ondernemingen om werknemers flexibel in te zetten en proberen ze via sociale media ons te indoctrineren dat dit wel degelijk de manier is waarop we willen leven?
Voor- en nadelen van de deeleconomie.
Waarom zou je dingen aankopen die je amper gebruikt? Daarentegen wordt het misschien gewoon een pure noodzaak om zaken te delen, gewoon omdat we het alleen niet meer kunnen bekostigen. Dit gaat van wasmachine tot woonst die intussen worden gedeeld.
Waarom geen zelfstandige worden?
Er bestaat al de mogelijkheid om te kiezen voor het zelfstandigenstatuut als je je wil inzetten voor verschillende opdrachtgevers, vrij(er) te beschikken over je tijd en je werkzaamheden naar eigen goeddunken in te delen.
Ik moet echter meermaals vaststellen dat in zelfstandige agentuurcontracten verregaande verplichtingen worden vooropgesteld zoals rapportering via CRM (alle bezoeken aan klanten en de gegevens van geprospecteerde klanten enz.), verplichte aanwezigheden op het kantoor op bepaalde dagen, verantwoording van afwezigheden wegens vakantie, ziekte enz.
Vaststelling: eigenlijk willen firma’s steeds meer controle.
Flexibele inzetbaarheid van werkkrachten staat haaks op de controlemaatregelen die vandaag worden benut. Er is bijna geen firmawagen meer die niet uitgerust is met een trackingsysteem. Niet alleen moet een verslag opgesteld worden van de geleverde prestaties, maar er moet op voorhand een planning overgemaakt worden.
In de praktijk moet de flexibiliteit des te meer van één kant komen.
Aan bedienden-vertegenwoordigers wordt gevraagd of ze willen veranderen van statuut en van de ene op de andere dag als zelfstandige agent voortwerken.
Onzekerheid is naar mijn mening geen optie.
Werkonzekerheid is dodelijk. Hoe kan je op die manier nog gemotiveerd worden? Vertegenwoordigers die zich al een aantal jaren inzetten met succes zien eindelijk de resultaten van hun werk. Een vertrouwensrelatie met klanten bouw je niet op in een, twee, drie. Hoog tijd dat werkgevers/opdrachtgevers hier nota van nemen!