Uw werk heeft u volledig uitgeput.
Het gebeurt de laatste tijd meer en meer dat vertegenwoordigers opgebrand geraken. De eisen zijn niet meer realistisch, ze worden constant gevolgd via een trackingsysteem, ’s avonds en in het weekend zijn ze nog rapporten aan het schrijven en plannings aan het opstellen. Kortom, het werk houdt nooit meer op. Daarentegen is het loon allesbehalve motiverend. Eens de diagnose van burn-out wordt gesteld, is de afwezigheid meestal van langere duur.
Ze zien het niet meer zitten om nog terug aan de slag te gaan bij hun werkgever.
Dikwijls is de vertegenwoordiger die in burn-out is beland, niet meer geneigd om bij zijn werkgever terug aan het werk te gaan. Hij is echter evenmin bij machte om actief op zoek te gaan naar ander werk. Als hij dat al zou wensen.
“Waarom neemt de werkgever niet het initiatief om het contract te beëindigen?”, is de vraag die dan wordt gesteld.
Inderdaad zijn het meermaals werknemers met een aanzienlijke anciënniteit die in de problemen geraken. Als ze dadelijk naar ander werk op zoek gaan, dan zouden ze hun opzeggingskapitaal laten liggen. Dat is lastig. Maar hier valt eventueel wel een mouw aan te passen als u juridische informatie inwint.
Wacht toch zeker niet te lang.
Als u meer dan een jaar wacht, wordt het er niet gemakkelijker op om ander werk te vinden en uw langdurige afwezigheid wegens ziekte te verantwoorden. Moet u dat dan uitleggen aan de nieuwe werkgever?
Opgelet met het verzwijgen van een langere ziekteperiode.
Iemand die mij raadpleegde, had bij de sollicitatie niet alleen verzwegen dat hij het laatste anderhalf jaar bij zijn vorige werkgever afwezig was wegens burn-out. Op zich had dit geen probleem geweest. Maar hij had het verhaaltje opgehangen dat hij ijverig aan de slag was geweest tot en met de datum van uitdiensttreding bij zijn voormalige werkgever. Achteraf vroeg de nieuwe werkgever naar de vakantieattesten die hij normaliter had moeten krijgen bij zijn ex-werkgever, maar die kon hij niet voorleggen, want er was nu eenmaal geen vakantiegeld bij uitdiensttreding meer verschuldigd geweest door de langdurige ziekteperiode…
Verzwijgen mag, maar liegen niet.
Recent nog heeft het arbeidshof van Brussel in en gelijkaardige situatie een werkgever gelijk gegeven dat hij een arbeidsovereenkomst had ontbonden van iemand die bij zijn sollicitatie had gelogen dat hij gedurende een hele periode afwezig geweest was. Hij had bv. een sollicitatiegesprek uitgesteld omdat hij zogezegd op weg was naar een klant. De informatie dat men langere tijd niet gewerkt heeft, wordt nochtans als relevant beschouwd voor de nieuwe werkgever.